چگونه دیوارهای پرده‌ای آلومینیومی عایق حرارتی و بهره‌وری انرژی را در برج‌ها بهبود می‌بخشند؟

دیوارهای پرده‌ای آلومینیومی از طریق ترکیبی از شکست‌های حرارتی، واحدهای لعاب‌دار با عملکرد بالا و استراتژی‌های دقیق کنترل خورشیدی، بهره‌وری انرژی را بهبود می‌بخشند. اکستروژن‌های آلومینیومی مدرن شامل شکست‌های حرارتی - پلی‌آمید یا مواد عایق مشابه بین نیمه‌های آلومینیومی داخلی و خارجی - هستند که جریان گرمای رسانا را از طریق قاب قطع می‌کنند. این امر در آب و هوای خلیج فارس مانند ابوظبی و ریاض که در آن دریافت انرژی خورشیدی شدید است، بسیار مهم است و به همان اندازه در آب و هوای قاره‌ای موجود در قزاقستان یا ازبکستان که در آن اتلاف گرما در زمستان اهمیت دارد، ارزشمند است. واحدهای لعاب عایق (شیشه دو یا سه جداره) با پوشش‌های کم گسیل (low-E)، فاصله‌دهنده‌های لبه گرم و پرکننده‌های گازی (آرگون، کریپتون) مقادیر U را کنترل کرده و انتقال حرارت رسانا و تابشی را کاهش می‌دهند. پوشش‌های کنترل خورشیدی و فریت‌های انتخابی، دریافت گرمای خورشیدی قابل مشاهده را کاهش می‌دهند و در عین حال نور روز را حفظ می‌کنند که بارهای سرمایشی را کاهش می‌دهد. جهت‌گیری دقیق نما، دستگاه‌های سایه‌زن و مجموعه‌های اسپندرل با عملکرد بالا، عملکرد را بیشتر بهینه می‌کنند. هوابندی و درزگیری‌های دقیق پیرامونی، از هدررفت نفوذ جلوگیری می‌کنند، در حالی که عایق‌بندی مداوم در مناطق اسپندرل، پل‌های حرارتی را از بین می‌برد. هنگامی که دیوارهای پرده‌ای بخشی از یک استراتژی یکپارچه انرژی ساختمان - هماهنگ با HVAC، روشنایی و اقدامات تجدیدپذیر - باشند، مالکان در خاورمیانه و آسیای مرکزی می‌توانند به کاهش قابل توجهی در مصرف انرژی سرمایش/گرمایش دست یابند. برای تأمین اعتبار برای LEED یا طرح‌های رتبه‌بندی سبز محلی، از داده‌های عملکرد آزمایش‌شده، شبیه‌سازی کل ساختمان و ماکت‌های نما برای اعتبارسنجی عملکرد حرارتی در شرایط عملیاتی ساختمان استفاده کنید.