الزامات طراحی لرزه‌ای چگونه بر روش نصب سیستم شبکه سقفی تأثیر می‌گذارند؟

الزامات طراحی لرزه‌ای با تعیین فاصله آویزها، مهاربندی، جزئیات اتصال و پشتیبانی مستقل برای عناصر مهم MEP، به طور قابل توجهی بر نصب شبکه سقف تأثیر می‌گذارد. در مناطق لرزه‌ای، سقف‌ها باید طوری طراحی شوند که در حین حرکت زمین متصل بمانند و فرو نریزند، از ساکنان محافظت کنند و مسیرهای خروج را حفظ کنند. این شامل استفاده از آویزهای دارای رتبه‌بندی لرزه‌ای و رابط‌های مثبت است که در برابر بالاآمدگی و جابجایی جانبی مقاومت می‌کنند. آویزهای سیمی استاندارد ممکن است با میله‌های رزوه‌دار و گیره‌های لرزه‌ای تقویت شوند. مهاربندی ثانویه (مهار جانبی) شبکه را به سازه متصل می‌کند تا خیز را محدود کرده و از اثرات پاندولی جلوگیری کند و مسدود کردن محیط یا قاب‌بندی صلب به توزیع نیروهای لرزه‌ای کمک می‌کند. طرح شبکه ممکن است برای برآورده کردن محدودیت‌های رانش و جابجایی آیین‌نامه به مهاربندی طولی و عرضی اضافی نیاز داشته باشد. بارهای نقطه‌ای سنگین - خرپاهای روشنایی، دکل‌های AV - اغلب به سیستم‌های پشتیبانی لرزه‌ای مستقل نیاز دارند که از شبکه سبک عبور کرده و مستقیماً به سازه ساختمان متصل می‌شوند تا از اضافه بار مجموعه سقف جلوگیری شود. طراحی لرزه‌ای همچنین بر پنل‌ها و کاشی‌های دسترسی تأثیر می‌گذارد: آنها باید حفظ شوند یا به طور مثبت بسته شوند تا از ایجاد خطر جلوگیری شود. هماهنگی با مهندسان سازه ضروری است. نیروهای طراحی لرزه‌ای مختص پروژه هستند و نیاز به محاسباتی دارند که منعکس کننده رده عملکرد لرزه‌ای مورد انتظار ساختمان باشند. در نهایت، تیم‌های نصب باید دستورالعمل‌های نصب لرزه‌ای سازنده را دقیقاً رعایت کنند، زیرا انحرافات میدانی می‌تواند ظرفیت سیستم مهار را کاهش داده و منجر به عدم رعایت مقررات لرزه‌ای آیین‌نامه ساختمانی شود.