چگونه خطرات پل حرارتی و میعان در یک سیستم دیوار پرده‌ای شیشه‌ای معمولی کاهش می‌یابد؟

کاهش پل حرارتی و میعان در سیستم دیوار پرده‌ای شیشه‌ای شامل جزئیات دقیق قاب فلزی، سیستم‌های لبه لعاب و فرضیات کنترل آب و هوای داخلی است. آلومینیوم، که به طور گسترده برای قاب‌های دیوار پرده‌ای استفاده می‌شود، بسیار رسانا است. بنابراین، استفاده از شکست‌های حرارتی پیوسته - عایق‌های پلی‌آمید یا فایبرگلاس تقویت‌شده - برای قطع جریان گرما بین سطوح داخلی و خارجی الزامی است. شکست‌های حرارتی را با پنل‌های اسپندرل عایق‌بندی شده و IGU های با کارایی بالا که از فاصله‌دهنده‌های لبه گرم استفاده می‌کنند، ترکیب کنید تا اتلاف حرارت لبه را کاهش دهید.

با استفاده از داده‌های اقلیمی محلی برای بازارهای هدف - شهرهای خلیج فارس (دبی، ابوظبی، دوحه) و مناطق آسیای میانه (آلماتی، تاشکند) - تجزیه و تحلیل نقطه شبنم و رطوبت-حرارت را برای کل مجموعه انجام دهید. این شبیه‌سازی‌ها نقاط خطر میعان را آشکار می‌کنند و به تصمیم‌گیری‌هایی مانند افزایش گاز عایق حفره (آرگون)، استفاده از پوشش‌های کم‌گسیل یا افزایش دمای سطح داخلی با تغییر نقاط تنظیم روکش داخلی و HVAC کمک می‌کنند.

جزئیات بسیار مهم است: از پل‌های حرارتی فلز به فلز در سرستون‌ها، نقاط اتصال جرزها و گره‌های مهاربندی خودداری کنید. در محل اتصال دیوار پرده‌ای با سازه، از کوپلینگ‌های حرارتی و مهارهای عایق حرارتی استفاده کنید. از لایه‌های کنترل بخار داخلی مداوم اطمینان حاصل کنید و در صورت لزوم، تهویه حفره یا فاصله‌دهنده‌های خشک‌کننده را برای مدیریت رطوبت در حفره‌های عایق طراحی کنید.

کیفیت ساخت و ساز بر ریسک تأثیر می‌گذارد: از اعمال صحیح درزگیر، فشرده‌سازی مناسب واشرها و تمیز و خشک بودن زیرلایه در حین نصب اطمینان حاصل کنید. بررسی‌های راه‌اندازی برای دمای سطوح داخلی و بررسی میعان اولیه پس از راه‌اندازی سیستم تهویه مطبوع (HVAC) را در نظر بگیرید. پروتکل‌های نگهداری باید شامل بازرسی دوره‌ای از سلامت واشرها و چرخه‌های تعویض درزگیرها برای حفظ عملکرد حرارتی در طول چرخه عمر نما باشد.