چگونه پشتیبانی سازه‌ای برای سیستم دیوار پرده‌ای شیشه‌ای روی قاب‌های بتنی در مقابل قاب‌های فولادی مهندسی می‌شود؟

پشتیبانی سازه‌ای مهندسی برای سیستم دیوار پرده‌ای شیشه‌ای اساساً به قاب اصلی ساختمان - بتنی یا فولادی - بستگی دارد و نیاز به استراتژی‌های مهاربندی متمایز، جزئیات مسیر بار و مدیریت رواداری دارد. قاب‌های بتنی اغلب از مهارهای تعبیه‌شده، کانال‌های ریخته‌گری‌شده یا پیچ‌های مهار شیمیایی برای انتقال بارهای دیوار پرده‌ای به لبه دال استفاده می‌کنند. این روش‌ها انتقال بار توزیع‌شده را برای نماهای بلندمرتبه که معمولاً در خلیج فارس و آسیای مرکزی یافت می‌شوند، فراهم می‌کنند. سختی نسبی بتن می‌تواند سودمند باشد، اما تنوع در رواداری‌های هنگام ساخت، مهارها و واشرهای قابل تنظیم در محل را برای اطمینان از هم‌ترازی ضروری می‌کند.

قاب‌های فولادی امکان استفاده از صفحات پایه جوش داده شده، براکت‌های پیچ و مهره‌ای و اتصال مستقیم به تکیه‌گاه‌های فولادی ثانویه را فراهم می‌کنند. تکیه‌گاه‌های فولادی مقاومت قابل پیش‌بینی را فراهم می‌کنند و می‌توانند کنسول‌های بزرگتر و هندسه‌های منحصر به فرد را در خود جای دهند. با این حال، انبساط حرارتی فولاد باید با قاب‌های دیوار پرده‌ای آلومینیومی هماهنگ شود تا از تمرکز تنش جلوگیری شود. برای هر دو زیرلایه، طراحی برای رانش و حرکت دیفرانسیلی الزامی است: اتصالات شیاردار، لنگرهای برشی و درزگیرهای لبه‌ای را فراهم کنید که حرکات ساختمان را تحمل کنند و در عین حال آب‌بندی را حفظ کنند.

ملاحظات لرزه‌ای و باد، فلسفه‌ی مهاربندی را تغییر می‌دهد. در مناطق لرزه‌ای آسیای مرکزی یا مناطق بادخیز خلیج فارس، مهارها باید برای بارگذاری چرخه‌ای و خستگی طراحی شوند. از تحلیل اجزای محدود برای مدل‌سازی مسیرهای بار و بررسی بیرون‌زدگی مهار، گسیختگی گوه‌ای و تنش‌های تکیه‌گاهی روی بتن استفاده کنید. از بست‌های مقاوم در برابر خوردگی استفاده کنید و براکت‌های فداشونده یا جزئیات تکیه‌گاه روکش را برای پروژه‌های ساحلی در نظر بگیرید.

در نهایت، نقشه‌های کارگاهی را به همراه برنامه‌های لنگر، محل‌های جاسازی و نصب‌های ماکت مشخص کنید. از قبل با مهندسان سازه هماهنگ کنید تا محل‌های جاسازی برای کانال‌های ریخته‌گری روی بتن و الزامات سخت‌کننده روی قاب‌های فولادی را تعیین کنید تا انتقال ایمن و بادوام بارهای دیوار پرده‌ای تضمین شود.