چه اهداف عملکرد آکوستیکی و چه استراتژی‌های لعاب‌کاری باید دیوار پرده‌ای را برای مکان‌های پر سر و صدای شهری مشخص کند؟

کاهش نویز شهری از طریق طراحی دیوار پرده‌ای با تعیین اهداف صوتی واضح و همسو با عملکرد ساختمان (مثلاً اداری، هتل، مسکونی) آغاز می‌شود. معیارهای عملکرد معمول، شاخص کاهش صدای وزنی (Rw) یا کلاس انتقال صدا (STC) هستند. برای فضاهای اداری در محیط‌های پر سر و صدای شهری، مقادیر Rw را برای واحدهای نما بالای ۴۰ تا ۴۵ دسی‌بل و برای کاربری‌های حساس بالاتر تعیین کنید. استراتژی شیشه‌سازی محوری است: از شیشه لمینت با لایه‌های میانی آکوستیک ویسکوالاستیک، IGU های چند جداره نامتقارن با ضخامت‌های مختلف شیشه برای شکستن رزونانس و افزایش عمق حفره برای بهبود میرایی فرکانس پایین استفاده کنید. شیشه سه جداره می‌تواند عملکرد را افزایش دهد اما وزن و عمق قاب را افزایش می‌دهد. طراحان اغلب با واحدهای دو جداره با عملکرد بالا که لایه‌های لمینت و واشر را ترکیب می‌کنند، به نتایج کارآمدی دست می‌یابند. قاب دیوار پرده‌ای باید هوابند باشد و شامل درزگیرهای صوتی و واشرهای صوتی باشد که برای حفظ عملکرد پس از حرکت طراحی شده‌اند. از اتصالات مکانیکی سفت و سخت که مسیرهای صدا را منتقل می‌کنند، خودداری کنید. در صورت لزوم از نوارهای لعابی انعطاف‌پذیر و پایه‌های عایق استفاده کنید. به تهویه‌ها، پنجره‌های قابل باز شدن و منافذ نما توجه کنید؛ در صورت نیاز به تهویه، ممکن است برای حفظ عملکرد نما به کرکره‌ها و تضعیف‌کننده‌های صوتی نیاز باشد. به جای ارقام صرفاً شیشه‌ای، آزمایش آکوستیک کل مجموعه یا گزارش‌های آزمایشگاهی معتبر را در نظر بگیرید و آزمایش میدانی را برای تأیید عملکرد نصب شده در محل در نظر بگیرید. اهداف آکوستیک را در تصمیمات اولیه طراحی بگنجانید زیرا دستیابی به کاهش بالای صدا اغلب نیاز به افزایش ضخامت IGU، قاب‌بندی سنگین‌تر و مصالحه با نور روز و عملکرد حرارتی دارد که باید به صورت جامع حل شوند.