مهمترین استانداردهای ایمنی در برابر آتش سوزی که یک سقف مشبک باید با آنها در سطح بین المللی مطابقت داشته باشد، کدامند؟

یک شبکه سقف باید با چندین استاندارد ایمنی در برابر آتش و مقررات مربوط به کدهای ساختمانی که بر قابلیت احتراق مواد، توسعه دود، گسترش شعله و عملکرد سازه در هنگام آتش‌سوزی حاکم است، مطابقت داشته باشد. روش‌های آزمایش شناخته‌شده بین‌المللی شامل ASTM E84 (ویژگی‌های سوختن سطح) است که گسترش شعله و توسعه دود را اندازه‌گیری می‌کند؛ EN 13501 در اروپا عملکرد واکنش به آتش را طبقه‌بندی می‌کند؛ و UL 723 که اغلب در آمریکای شمالی برای ارزیابی خواص مشابه استفاده می‌شود. شبکه و پنل‌های سقف با هم بخشی از یک استراتژی حفاظت در برابر آتش را تشکیل می‌دهند: اگر سقف به تقسیم‌بندی آتش کمک کند یا بخشی از یک سیستم سقف معلق درجه‌بندی شده باشد، باید آزمایش‌های مقاومت در برابر آتش ساعتی مانند ASTM E119 (روش‌های آزمایش استاندارد برای آزمایش‌های آتش‌سوزی ساختمان و مصالح) یا سری EN 1363 مربوطه را برآورده کند. سقف‌های فلزی سوراخ‌دار که به عنوان بخشی از مسیرهای استخراج دود یا تهویه استفاده می‌شوند، نباید یکپارچگی مانع آتش را به خطر بیندازند - جزئیات مربوط به توقف‌های دود، نفوذهای آب‌بندی شده و آویزهای درجه‌بندی شده برای آتش بسیار مهم هستند. اجزایی که از تجهیزات اطفاء حریق (آب‌پاش‌ها) پشتیبانی می‌کنند، نباید دچار نقص شوند و باعث اختلال در سیستم شوند. به همین دلیل، اغلب به آویزهای مقاوم در برابر آتش و مهاربندی لرزه‌ای نیاز است. کدهای محلی همچنین کلاس‌های گسترش شعله را برای مسیرهای فرار تعیین می‌کنند - راهروها و محوطه‌های راه‌پله اغلب به سیستم‌های سقفی غیرقابل اشتعال یا با اشتعال محدود نیاز دارند. علاوه بر این، مصالح مورد استفاده در ساختمان‌های مراقبت‌های بهداشتی، آموزشی و ساختمان‌های با جمعیت زیاد ممکن است با الزامات سختگیرانه‌تری برای دود کم و سمیت مواجه شوند. تیم‌های پروژه باید همیشه به کدهای ساختمان محلی (IBC، NBC و غیره) مراجعه کنند، با داده‌های آزمایش آتش‌سوزی سازنده مشورت کنند و با مرجع ذیصلاح (AHJ) هماهنگی کنند تا اطمینان حاصل شود که شبکه سقف، الزامات واکنش به آتش و مقاومت در برابر آتش را برای کاربرد خاص برآورده می‌کند.