چه ضخامت شیشه و چه گزینه‌های قاب‌بندی برای سیستم‌های پرده دیواری شیشه‌ای توصیه می‌شود؟

انتخاب ضخامت شیشه و قاب فلزی مناسب برای سیستم‌های پرده دیوار شیشه‌ای نیازمند یک رویکرد هماهنگ سازه‌ای و معماری است. ضخامت شیشه تحت تأثیر دهانه، تکیه‌گاه لبه، بارهای باد و زنده و الزامات ایمنی قرار می‌گیرد. راه‌حل‌های رایج شامل شیشه یکپارچه سکوریت (۸ تا ۱۲ میلی‌متر برای دهانه‌های کم) و پنجره‌های عایق چندلایه با لایه‌های ۶ تا ۱۲ میلی‌متری در مجموع ۱۲ تا ۲۸ میلی‌متر برای دهانه‌های بزرگتر و بارهای بالاتر است. نماهای بلند و پنل‌های بزرگ یکپارچه اغلب از پنجره‌های عایق چندلایه با لایه‌های متعدد برای ترکیب استحکام سازه‌ای، افزونگی و حفظ پس از شکستگی استفاده می‌کنند.

گزینه‌های قاب‌بندی بر روی جرزها و تیرهای آلومینیومی اکسترود شده متمرکز است، و در صورت نیاز به سختی بیشتر، می‌توان از پروفیل‌های ترمال بریک، مقاطع تقویت‌شده برای دهانه‌های عمیق یا جرزهای فولادی هیبریدی استفاده کرد. آلومینیوم ترمال بریک، پل حرارتی را به حداقل می‌رساند و امکان استفاده از خطوط دید باریک را بدون افت عملکرد فراهم می‌کند. برای سیستم‌های یکپارچه، ماژول‌های مونتاژ شده در کارخانه اغلب قاب‌ها را با پنجره‌های عایق از پیش لعاب‌دار ادغام می‌کنند تا تلورانس‌ها را کنترل کرده و نصب را سرعت بخشند.

طراحی شرایط لبه اهمیت دارد: شیشه‌های سیلیکونی سازه‌ای، شیشه‌های مهار شده با صفحات فشاری، یا مهارهای شیشه عنکبوتی برای زیبایی‌شناسی بدون قاب، مسیرهای بار متفاوتی را ارائه می‌دهند. در مواردی که اتصالات عنکبوتی مشخص شده است، اطمینان حاصل کنید که اتصالات فولادی ضد زنگ با الزامات وزن باد، لرزه و نما مطابقت دارند.

در مناطقی مانند شورای همکاری خلیج فارس یا آسیای میانه، انتخاب قاب باید در معرض خوردگی و محدوده دما قرار گیرد: پوشش‌های سازگار با AAMA، لنگرهای فولادی ضد زنگ در مناطق دریایی و لنگرهایی که برای حرکت حرارتی طراحی شده‌اند را مشخص کنید. با یک مهندس نما همکاری کنید تا بررسی‌های انحراف (L/175 یا محدودیت‌های خاص پروژه) و ارزیابی‌های ریسک شکستگی شیشه را انجام دهد تا ضخامت نهایی و مشخصات قاب را که اهداف ایمنی، عملکرد و زیبایی را برآورده می‌کند، تعیین کند.

#タイトル

چگونه پرده‌های شیشه‌ای دیوار، حرکات لرزه‌ای و جابجایی سازه را در ساختمان‌های بلند کنترل می‌کنند؟

سیستم‌های پرده دیوار شیشه‌ای در ساختمان‌های بلند باید حرکات لرزه‌ای و رانش بین طبقه‌ای را در خود جای دهند تا از شکست شیشه، پارگی واشر یا اضافه بار لنگر جلوگیری شود. طراحان از اتصالات حرکتی، لنگرهای انعطاف‌پذیر و جزئیات اتصال مهندسی‌شده برای جداسازی شیشه از حرکت بیش از حد قاب استفاده می‌کنند. استراتژی‌های کلیدی شامل صفحات لنگر شکاف‌دار که امکان حرکت ± را فراهم می‌کنند، گیره‌های برشی با رله‌های حرکتی و شکاف‌های تحمل اندازه‌گیری شده بر اساس مقادیر رانش محاسبه‌شده است.

طراحی لرزه‌ای با فرضیات مربوط به حرکت ساختمان از سوی مهندسان سازه (نسبت‌های رانش طبقه) آغاز می‌شود، که اندازه اتصالات نما و جزئیات مهاربندی را تعیین می‌کنند. برای سیستم‌های یکپارچه، تلرانس‌های حرکتی را در اتصالات ماژول به ماژول لحاظ کنید؛ برای سیستم‌های چسبنده، اطمینان حاصل کنید که مهارهای پایه جرزدار و گیره‌های سر، امکان تنظیم عمودی و جانبی را فراهم می‌کنند. قاب فلزی باید با انتقال بار به سازه اصلی و در عین حال امکان جابجایی حرارتی و لرزه‌ای تفاضلی، جزئیات لازم را داشته باشد.

انتخاب شیشه نیز مهم است: شیشه‌های چندلایه پس از شکستن، قطعات شیشه را حفظ می‌کنند و خطرات ناشی از زلزله را کاهش می‌دهند. در مواردی که لرزه‌خیزی قابل توجه است، سیستم‌های شیشه‌ای مقاوم در برابر زلزله را مشخص کنید و تحلیل غیرخطی از اندرکنش‌های نما انجام دهید. در شهرهای آسیای میانه با خطر لرزه‌ای متغیر - آلماتی، بیشکک - هماهنگی نزدیکی با کدهای سازه‌ای محلی داشته باشید و اتصالات حیاتی را آزمایش کنید.

نصب و تضمین کیفیت شامل تأیید طول شیارهای لنگر، تنظیمات گشتاور و عملکرد گیره‌های حرکتی است. بازرسی‌های دوره‌ای پس از رویداد، عملکرد صحیح لنگرها و آب‌بندها را تأیید می‌کند. با مهندسی دقیق، پرده‌های دیوار شیشه‌ای می‌توانند یکپارچگی و ایمنی ساکنین را در سناریوهای لرزه‌ای و جابجایی سازه حفظ کنند.