تفاوت‌های کلیدی بین سقف‌های آلومینیومی خطی و کلیپسی برای فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های مترو چیست؟

انتخاب بین سقف‌های آلومینیومی خطی و گیره‌ای برای فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های مترو به معیارهای عملکرد بستگی دارد: زبان بصری، دسترسی، انعطاف‌پذیری صوتی و تدارکات نصب. سیستم‌های خطی (تخته‌های باریک بلند، با درز باز یا بسته) جهت‌گیری قوی ایجاد می‌کنند - عالی برای مسیریابی در سالن‌های طویل و سایبان‌های سکو. آن‌ها امکان نورپردازی خطی یکپارچه و کانال‌های تابلو را فراهم می‌کنند و می‌توانند به صورت پلنوم‌های بسته یا آرایه‌های بافل باز نصب شوند و تعاملات صوتی و تهویه مطبوع متنوعی را ارائه دهند. سیستم‌های گیره‌ای، اغلب در ماژول‌های مربع یا مستطیل، ماژولار بودن و حذف سریع را در اولویت قرار می‌دهند. آن‌ها در مواردی که دسترسی مکرر به خدمات بالای سقف انتظار می‌رود، مانند راهروهای تعمیر و نگهداری یا مراکز فروش بلیط که میزبان بسیاری از اجزای مکانیکی و الکتریکی هستند، ایده‌آل هستند. از نقطه نظر آکوستیک، آرایه‌های بافل باز خطی را می‌توان طوری تنظیم کرد که جذب انتخابی را با شکاف‌های بصری باز فراهم کنند، در حالی که پنل‌های سوراخ‌دار گیره‌ای در ترکیب با پشتیبان‌های جاذب، یک پوشش صوتی یکنواخت ایجاد می‌کنند. سرعت نصب در بسیاری از سناریوهای مقاوم‌سازی به دلیل ماهیت افتان که تلورانس‌های تعلیق را به حداقل می‌رساند، به نفع گیره‌ای است. با این حال، سیستم‌های خطی می‌توانند دهانه‌های بزرگتری را با اتصالات کمتر قابل مشاهده پوشش دهند تا در ساختمان‌های جدید، ظاهری براق‌تر داشته باشند. دوام و تمیزکاری نیز متفاوت است: هر دو نوع سیستم را می‌توان با آلیاژهای مقاوم و روکش‌های پوشش داده شده مشخص کرد، اما لبه‌های پنل‌های گیره‌ای در گره‌های حمل و نقل شلوغ بیشتر در معرض ضربه هستند و نیاز به پروفیل‌های تقویت شده دارند. برای فرودگاه‌ها و متروها، چرخه‌های نگهداری بلندمدت، هماهنگی با خدمات خطی (روشنایی، تابلوها، PA) و تداوم بصری مطلوب را ارزیابی کنید. اغلب یک رویکرد ترکیبی - خطی در راهروهای مسیریاب و گیره‌ای در مناطق با خدمات فشرده - بهترین نتیجه عملیاتی و زیبایی‌شناختی را ارائه می‌دهد.